Deze site is ontwikkeld voor portrait stand

“Nee … ik wil geen lopersknie ik wil een knie die het gewoon doet met lopen!!!”

“Hardlopen is mijn grote hobby”.

 Zo schrijft mijn cliënte op het intake formulier Hardlopen.

“Ik beleef er veel plezier aan en het ging aanvankelijk steeds beter. Van een half uurtje naar een uur en inmiddels ook de eerste wedstrijdjes gedaan”. “Maar daarna ging het mis. Ik kreeg pijn aan de buitenkant van mijn knie. Eerst zeurend en na een klein tijdje hardlopend opkomend. Inmiddels komt de pijn steeds sneller op en is deze zodanig hevig dat ik er onmogelijk mee door kan lopen”. “In rust en bij wandelen voel ik niks maar  trappen af mijd ik, want dat provoceert de klacht”.

Het verhaal is kenmerkend voor de veel voorkomende hardloopblessure bekendstaande als “lopersknie”, ook wel “runnersknee” genoemd. Een hardnekkige klacht waar een heel arsenaal aan therapeutische interventies op losgelaten kan worden.

Wat is een lopersknie? Nou, dit:
lopersknie anatomie
Bovengenoemde cliënt had, voor ze zich bij mij meldde, al maanden fysiotherapie gehad. Rekken, icing, “foamrolling”, “core stability training”, enz. enz. Tevergeefs, want niks van dit hielp in haar lopersknie herstel. Tot slot, toen bleek dat na tussenkomst van een sportarts óók een injectie met een ontstekingsremmend middel en dure zooltjes geen soelaas brachten, kwam mevrouw ten einde raad bij mij terecht. Niet voor nóg een riedel fysiotherapie sessies maar om de knie klacht vooral ook te bezien in relatie tot haar huidige looptechniek. Want dat is exact wat ik doe met mensen die zich bij mij melden met hardloopblessures.

Via een super slowmo (210fps) video analyse van haar loopstijl komt naar voren dat de looptechniek van mijn cliënte veel provocerende factoren laat zien welke de lopersknie in stand houden.

De romp- en heup kracht zijn goed, maar de aanwezige kracht wordt in het lopen niet goed geïntegreerd. Verder helt de romp in de heup te veel naar voren. Door dit alles komt de peesplaat aan de zijkant van haar bovenbeen (de tractus iliotibialis) veel te strak te staan waardoor deze gaat schuren over het bonige uitsteeksel op het bovenbeen (zie plaatje). Door deze frictie raakt de peesplaat chronisch geïrriteerd. De videobeelden laten tevens zien dat door een  remmende landing (voet te ver vóór de heup), de impact op de knie onnodig te hoog is.

In de twee uur durende looptechniek clinic die er op volgt wordt de hardloopliefhebster zich bewust gemaakt van de verkeerde gewoontes in haar loopstijl. Zo gaat zij van “onbewust onbekwaam” naar “bewust onbekwaam.” Door haar te laten voelen (perceptie) welke gevolgen haar onjuiste manier van lopen heeft voor haar lopen (en de erbij betrokken structuren), kunnen er aanpassingen in de loopstijl worden gedaan. Hierdoor is zij in staat tegen het einde van de looptechniek sessie, “bewust bekwaam” en pijnvrij hard te lopen. Met de romp sterk en in een correcte positie in relatie tot de heup én de voet dicht onder de heup landend en daarmee de impact op de knie en de rek op de geïrriteerde peesplaat sterk verminderend. Zoals ze het zelf haar gevoel verwoordde ging ze van olifant naar gazelle.

Twee maanden na onze sessie ontving ik een mail van mijn tevreden cliënt. Ze schreef me dat het lopen veel minder zwaar aanvoelde dan voorheen en dat ze (sneller dan ze eerder ooit deed) én zonder knie klachten weer een fijne 10km gelopen had. Inmiddels (een paar jaar later) heeft ze ook een goede marathon gelopen.

De filosofie van Fysio & Zo bij de lopersknie behandeling van hardloop blessures is om verder te gaan dan symptoombestrijding en voor de hand liggende adviezen als “rustiger opbouwen”, “minder hard lopen” en “andere schoenen kopen”. Dit betekent een gedegen zoektocht naar de oorzaak van de klachten welke niet ophoudt met een fysiotherapeutisch onderzoek en het bekijken van de hardloopschoenen. Analyse van de loopbeweging en het optimaliseren van de huidige loopstijl naar een stijl waarbij de gewrichten, pezen kapsels en banden belast worden op een manier waarop ze vanwege hun aard en functie bedoeld zijn belast te worden is daarbij van cruciaal belang. Op deze manier worden loopblessures duurzaam verholpen en wordt de loper in staat gesteld het beste uit zijn of haar lopen te halen.